"School of life"

Goedemiddag uit het nog steeds zonovergoten en warme Portugal. Ik schrijf dit stukje in de bar van mijn huidige verblijfplaats: de camping! Wel een hele leuke camping en een echte aanrader (www.Lima-escape.pt), midden in de natuur en aan de rand van het natuurreservaat Peneda - Geres, langs de oever van rivier de Lima.

Zoals ik in m'n vorige verslag vertelde, zou ik weer op pad gaan om naar huizen te gaan kijken. Ik had er ook best wel zin in, op naar nieuwe mogelijkheden en avonturen! Er staat zoveel moois te koop, dat mijn raderen alweer op volle toeren aan het draaien waren wat betreft alle mogelijkheden die komen om al mijn creatieve uitspattingen ruimte te geven.

Op dat moment, zat ik nog in het huis wat ik zou kopen, ik had ook toestemming van de eigenaar om daar te verblijven tot het einde van deze trip. Maar ik kreeg een onbestendig gevoel over mij heen. Ik zat elke dag in een huis waar ik al mijn plannen omheen heb gemaakt, maar ik kan er niets meer mee. Ik voelde dat ik daar weg wilde, zodat ik het hoofdstuk Rio Frio kon afsluiten. Ik heb vervolgens vrij snel een plekje geboekt bij de camping, en heb mijn kamp opgezet, wat een verademing. Vanaf dat moment ben ik een nieuwe fase ingegaan, en het enige wat ik nu nog zou gaan doen is huizen bezichtigen en vakantie vieren. Maar de raderen bleven doordraaien, vooral op het persoonlijke vlak: vraag 1Wat wil ik? vraag 2: hoe wil ik dat uitvoeren? en ook vraag 3: waar wil dat uitvoeren? Ik ben weer terug gegaan naar mijn beweegredenen waarom ik überhaupt ben begonnen met dit project, en ben tot deze antwoorden gekomen.

antwoord 1:

Ik wil een project om mijn creatieve ideeën op los te kunnen laten, en zorgen dat ik inkomsten kan genereren door middel van verhuur. Dit staat als een paal boven water.

antwoord 2:

Ik wilde zoveel mogelijk zelf aanwezig zijn, de renovatie doen, en te zijner tijd meer in het buitenland wonen dan in Nederland. Dit is echter een klein beetje aan het veranderen. Ik voel dat ik momenteel niet per se in het buitenland hoef te wonen, maar er liever zo nu en dan heen ga om van het huis te genieten, en de rest van de tijd te verhuren. Dit is geen keihard, definitief besluit, dit is vooral een momentopname van hoe ik mij nu voel.

antwoord 3:

Dit is een spannende voor mij persoonlijk, want: in principe liggen alle opties weer op tafel. Ik zou nu overal waar ik wil een huis kunnen kopen, en niet alleen in Portugal! Dit is dusdanig spannend voor mij, omdat ik vanaf september vorig jaar bezig ben geweest met het Rio Frio huis, en had al mijn pijlen daar op gericht, dus het is even schakelen in mijn hoofd. Maar na alle gebeurtenissen en de ervaringen die ik heb opgedaan tijdens deze reis, kan ik nu alles onder de loep leggen, en kijken wat ik nu echt wil. Begrijp wel: Als de overdracht van het huis goed was gegaan, was ik nu lekker bezig en was ik er uiteraard vol voor gegaan, maar dit schept misschien ook wel nieuwe mogelijkheden.

De nieuwe mogelijkheden die deze situatie schept, zijn zo breed, dat ik een aantal dagen gelden de makelaar heb gezegd dat ik voorlopig geen huizen wil bezichtigen, en eerst alles op een rijtje wil gaan zetten, in Nederland. Dus ik heb vanaf dat moment ook echt even vakantie, en zal eind augustus terug naar Nederland komen.

Is deze reis helemaal voor niets geweest? In mijn ogen zeker niet. Ik erg veel geleerd over het kopen van een huis in het buitenland, maar vooral over mijn persoonlijke wensen. Het is een hele waardevolle leerschool geweest en ik zal een nog beter keuze maken als ik weer ga kijken naar een nieuwe Quinta do Ferry.

Had ik dit anders kunnen aanpakken? Deze vraag heb ik mezelf een paar keer gesteld, maar ik vind dat ik het niet anders had kunnen doen. Oké, het was ergens een klein risico om naar Portugal af te reizen zonder een getekend koopcontract onder de arm. Maar de makelaar had de digitale versie al ontvangen, dus een kwestie van tijd dat het origineel binnen zou zijn. Het was voor mij en de makelaar compleet onverwacht dat er nog een eigenaar bleek te zijn die van niets af wist. Dus dit is mijn ogen gewoon overmacht.

Waar het op neerkomt voor mij: Het huis is een middel en geen doel. Mijn doel is het project, en in welk huis ik dit ga doen, is ondergeschikt aan het project.

Dus voorwaarts en tot de volgende keer!